Protokół przedślubny – co to?
Przed ślubem w Kościele Rzymskokatolickim protokół przedślubny jest obowiązkowym dokumentem do podpisania przez nowożeńców. Jest to papier sporządzany przed proboszcza parafii, do której uczęszczają. Zawarte są w nim deklaracje przyszłych współmałżonków na temat zdrowia, zdrowia psychicznego, nałogów, wszelkich informacji dotyczących przekonań oraz deklaracja, że małżeństwo nie jest w żaden sposób wymuszone.
Spisywanie protokołu przedślubnego odbywa się zazwyczaj podczas kilku spotkań. Na każdym z nich małżonkowie odpowiadają na zadawane pytania na osobności, a następnie proboszcz porównuje ich odpowiedzi i podpisuje protokół, który umożliwia wzięcie ślubu kościelnego.
Protokół przedślubny – dlaczego jest spisywany?
Kościół Rzymskokatolicki nie uznaje rozwodów. Jedynym sposobem na zakończenie małżeństwa z żyjącym partnerem jest unieważnienie małżeństwa. Według prawa kanonicznego może się to zdarzyć w następujących przypadkach:
- nieosiągnięcia pełnoletności w momencie zawierania małżeństwa;
- pokrewieństwa pomiędzy małżonkami;
- pozostawania w innym związku małżeńskim;
- przesłankach o przymuszaniu do małżeństwa;
- chorobie psychicznej.
Spisywanie protokołu jest więc formą upewnienia się przez kościół, że małżeństwo, które chcą zawrzeć narzeczeni będzie ważne.
Niestety, narzeczeni nie zawsze mówią w swoich orzeczeniach prawdę. Jednym z najczęściej zatajanych przed ślubem faktów jest choroba psychiczna lub uzależnienie.
Co zrobić, kiedy współmałżonek zataił chorobę psychiczną przed ślubem?
Zatajenie choroby psychicznej przed ślubem jest przesłanką do unieważnienia małżeństwa kościelnego. Jeżeli w protokole przedślubnym narzeczeni zgodnie nie wspomnieli o chorobie psychicznej jednego z nich, a ponadto współmałżonek nigdy wcześniej o niej nie wspominał, można ubiegać się o unieważnienie małżeństwa.
Proces ten poprzedza szczegółowa sprawa o unieważnienie małżeństwa odbywająca się przed sądem kościelnym w oparciu o prawo kanoniczne. W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku sprawa kończy się stwierdzeniem, że małżeństwo nie jest ważne.
Aby dobrze przygotować się do sprawy o unieważnienie małżeństwa, należy zgromadzić rozległą dokumentację, a także znaleźć świadków, którzy potwierdzą, że współmałżonek zataił chorobę psychiczną. Będą oni zeznawać przed sądem biskupim, a podczas zeznań możliwa jest obecność adwokata kościelnego.
Czy unieważnienie małżeństwa kiedy małżonek zataił chorobę psychiczną jest łatwe?
Stwierdzenie nieważności małżeństwa wydawane jest przez władze kościelne niechętnie, tak więc należy przygotować się bardzo dobrze do procesu. Kluczowym faktem jest tutaj brak wzmianki o chorobie psychicznej w protokole przedślubnym oraz zeznania świadków, którzy potwierdzą taką wersję wydarzeń. Należy się przygotować na wiele bardzo trudnych, intymnych pytań, których zadawanie ma na celu dokładne zapoznanie się z sytuacją małżonków.
Czy mogę unieważnić małżeństwo, jeżeli partner dowiedział się o chorobie psychicznej po ślubie?
Unieważnienie małżeństwa w momencie, kiedy partner dowiedział się o swojej chorobie psychicznej po zawarciu małżeństwa, zasadniczo nie jest możliwe. Małżeństwo zawierane w Kościele Rzymskokatolickim jest związkiem duchowym i według nauk kościoła jedyne, co może je zakończyć, to śmierć współmałżonka. W przypadku złożenia tradycyjnej przysięgi podczas ślubu w kościele nie ma możliwości uzyskania rozwodu kościelnego.
Zatajenie choroby psychicznej w protokole przedmałżeńskim – co zrobić, jeżeli sąd nie stwierdził nieważności małżeństwa?
W razie, kiedy kościół nie stwierdził nieważności małżeństwa, dopuszczalna jest separacja małżonków. Termin ten oznacza życie z dala od współmałżonka bez złamania przysięgi małżeńskiej. Możliwe jest również oczywiście uzyskanie rozwodu świeckiego i zawarcie nowego związku.
Powiązane:
- None Found
